Schilder Jan Vanriet is geboren in Antwerpen op 21 februari 1948.

In 1972, na het beëindigen van zijn studies aan de Koninklijke Academie te Antwerpen, exposeert hij een eerste keer in galerie De Zwarte Panter. Evenwel meteen daarna begint een samenwerking die tien jaar zal duren met Jan Lens en diens galerie Lens Fine Art. Tijdens deze periode ontwikkelt hij zich vooral als voortreffelijk aquarelschilder en worden enkele boeken uitgegeven, Maria Lecina, Dood in Venetië, Het teken van de hamster.

Vanriet schrijft ook. Hij publiceert dichtbundels bij Manteau (o.a.Vast Tapijt) en in opdracht van BRT-radio schrijft hij de gedichtensuite Staat van beleg, waarvoor Bob Porter muziek zal componeren. Hij publiceert in weekbladen zoals Vrij Nederland en voor het maandblad Avenue verzorgt hij de redactie van de literaire bijdrage uit België.

Hij neemt deel aan de biënnale van Menton en exposeert in Milaan bij Naviglio en in Hannover bij Brusberg. Het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel en de Kunstverein te Darmstad tonen de reeks Dood in Venetië. Het Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen koopt enkele werken. Hij start de medewerking aan het literaire tijdschrift Revolver, waarvoor hij tot vandaag de omslagen tekent.

1982 brengt de samenwerking met Isy Brachot te Brussel en Parijs.

Edward Lucie-Smith publiceert een monografie over zijn werk en Pierre Restany schrijft de tekst bij Vanriets eerste expositie in Parijs, L’état de siège du regard. Vanriet wordt geselecteerd voor de biënnale van Sao Paulo en begint een lange reeks exposities in Californië, meestal bij Wenger Gallery in San Diego en later in Los Angeles.

Zijn werk komt in de verzamelingen van o.a. het Museum of Art te San Diego, het Museum of Contemporary Art in La Jolla en de Hewlett Packard Corporation te Palo Alto. Het Ministerie voor Nederlandse Cultuur publiceert een nieuwe monografie.

Hij wordt directeur van de Stedelijke Academie te Hoboken.

Na zijn deelname aan de biënnale te Venetië (1984) volgt een uitnodiging voor de Olympiad of Arts te Seoul. Zijn monumentaal doek compte à règler komt aldaar in de collectie van het Museum of Contemporary Art en in 1990 behaalt hij er de bijzondere prijs op het Art Festival, met John Chamberlain en Mimmo Rotella. Ondertussen verbleef hij twee keer in New York waar hij werkte in het atelier van Bernar Venet. Hij krijgt portretopdrachten van Harry Torczyner, het Parlement en de K.U. Leuven.

In het kader van Antwerpen ’93 opent het kunstencentrum Elzenveld zijn nieuwe expositieruimten met een grote tentoonstelling van Vanriets recent werk. Dit was niet zijn enige bijdrage aan dit feestelijk jaar. Hij realiseert eveneens de plafondschildering in de gerestaureerde Bourlaschouwburg.

Deelname aan exposities in Dublin, Michigan, Frankfurt, Johannesburg, Luxemburg.

Voor de nieuwe hoofdzetel van de Kredietbank te Brussel schildert hij Het betoverd domein, een geïntegreerde muurschildering van 110 m lengte. Ook het drieluik aan de energie voor Electrabel ontstaat.

Hij beëindigt zowel een serie van 50 portretten als de reeks Volgens Johannes, 35 grote werken waarbij Benno Barnard een episch gedicht schrijft: publicatie van het boek bij Lannoo, expositie bij de Stichting Veranneman te Kruishoutem.

Het jaar daarop, in 1996, brengt dezelfde uitgever de indrukwekkende monografie Jan Vanriet 1984-1986, met Freddy de Vree als auteur.

Ondertussen is er de hernieuwde samenwerking met galerie de Zwarte Panter te Antwerpen. Nieuwe werken vinden onderdak in het McNay Art Museum te San Antonio en in de collecties van de bijvoorbeeld Deutsche Bank, Royal Belge, Crédit Lyonnais, Zürich. Ook het Stedelijk Prentenkabinet te Antwerpen verwerft enkele voorstudies tot Johannes.

Sedert 1987 ontwerpt Jan Vanriet toneeldecors, o.a. voor het Raamtheater, Geletterde Mensen en de internationale literaire tournees van Behoud de Begeerte in Madrid, Barcelona en Londen, voor de VRT en KVS-Brussel.

In opdracht van de Morgen maakte hij tekeningen bij een roman van Hugo Claus en deze laatste schreef op zijn beurt gedichten bij 10 etsen van Vanriet, gepubliceerd in het boek De aap in Efese. Uitgeverijen in Nederland en Frankrijk (Balland, Le Seuil) brengen zijn werk op de omslagen van romans. Hij tekent affiches, o.a. voor de Boekenbeurs 1999 (VBVB). Vanaf december 2000 tekeningen in ZENO [De Morgen]

Vanriet realiseerde een muurschildering in het metrostation De Brouckère te Brussel, twee wanden zeefdruk op metaal van een totale lengte van 210 m.

Ook voor de zetel van uitgeverij Roularta te Evere schilderde hij een murale serie van 85 meter lengte.

In 2001 kreeg hij de Van Acker Prijs (na o.a. Hugo Claus, Frans Masereel, Roger Raveel). Bij deze gelegenheid verscheen het boek De reiziger is blind bij Uitgeverij De Geus, Breda.

In september 2003 start hij de wekelijkse column EenOog in Weekend Knack.

Mei 2004: Overzichtstentoonstelling Transport in het Lippisches Landesmuseum Detmold 2005. Testamenta, de tentoonstelling van 104 tekeningen in het Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen.

Daarna volgt een intense samenwerking met de Nederlandse auteur Cees Nooteboom die resulteert in de boeken Een Winterreise en Rode regen.

In 2008 is er de fel opgemerkte expositie Meikever,vlieg! in Galerie De Zwarte Panter. Marc Ruyters publiceert het boek Jan Vanriet, Parcours 1966-2008, een monografie over het werk van de kunstenaar, maar tevens een document met een grote biografische inslag.

Vanriet begint een nieuwe column in DeMorgen Magazine, Joetoeb, en publiceert de dichtbundel Stormlicht.

In 2010 nodigt het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen Jan Vanriet uit om, vooraleer de langdurige renovatiewerken beginnen, het museum te sluiten. Zijn tentoonstelling Closing Time brengt een selectie uit meesterwerken uit de collectie van het museum in confronatie met een retrospectieve keuze uit eigen werk. Closing Time lokt 88.000 bezoekers.

In 2012 is er de serie aquarellen Partie de Campagne en het boek dat bij Ludion verschijnt. Uitgeverij De Bezige Bij Antwerpen publiceert een nieuwe dichtbundel, Leegstand.

De tentoonstelling Closed Doors in 2013 in de Roberto Polo Gallery te Brussel. Museumexposities in Moskou, Gdansk, Walsall. in 2018 publicatie van Radeloos geluk, een groots egodocument dat werd genommineerd voor de Bookspot Literatuurprijs en de expositie Ex Voto.

Een nieuwe museum in Toledo, Spanje, het Centro de Arte Moderno y Contemporáneo de Castilla-La Mancha – Colección Roberto Polo, toont vanaf 2019, naast werken van Schmidt-Rottluff, Pechstein, Kandinsky, Schlemmer, Schwitters, Moholy-Nagy en Max Ernst, een ensemble van tien grote schilderijen van Jan Vanriet. In dat jaar verscheen de verzamelbundel Kouwe Kleren, later volgde Heldenleven. Voor uitgeverij Van Oorschot maakte Vanriet 49 tekeningen voor de roman Radetzkymars van Joseph Roth. Bij dezelfde uitgever verscheen de dichtbundel Pizza en de Dood, 2021. Collected Stories werd de dertiende expositie in Galerie De Zwarte Panter; voor de catalogus schreef de Poolse dichter Adam Zagajewski een essay.

In 2020 ontwierp Vanriet de premie voor de Empress Theophano Prize die de gelijknamige stichting jaarlijks uitreikt in Thessaloniki. De eerste laureaat was het Erasmus-programma van de Europese Gemeenschap, overhandigd aan voorzitter Ursula von der Leyen. Begin 2017 werd Jan Vanriet lid van de European Academy of Sciences and Arts in Salzburg.

De kunstenaar woont en werkt in Antwerpen.